آشنایی با انواع نژادهای اردک همراه با عکس

شناخت انواع گونه های اردک همراه با توضیح و تصویر

اگر به نگهداری از اردک علاقه مند هستید و یا پرورش دهنده این پرنده بی خطر و پر خاصیت هستید، حتما در مورد انواع نژادهای آنها کنجکاو هستید، در این نوشته از وب سایت eig قصد داریم انواع نژادهای معروف و شناخته شده اردک را همراه با عکس و توضیحات معرفی کنیم تا دید کامل تری نسبت به این پرندها داشته باشید. مطالعه این مقاله را به تمامی علاقه مندان و پرورش دهنده های اردک و غاز و سایر طیور پیشنهاد می کنیم.

دستگاه جوجه کشی درنا 2

» مناسب برای جوجه کشی از انواع نژادهای اردک

» برخورداری از سیستم چرخش دقیق و هوشمند

» مجهز به نسل جدید برد جوجه کشی JDR 970

قیمت : 15,800,000 تومان

مشاوره خرید دستگاه

توضیحات و خرید

آشنایی مختصر با اردک ها 

اردک که نام دیگر آن مرغابی است، پرنده ای آب دوست بوده که بیشتر عمر خود را در آب برکه ها و استخرها می گذراند. این پرنده نوکی پهن و گردنی کوتاه تر از غاز دارد، همچنین به دلیل داشتن غدد چربی بر روی پوست خود، پرهایی کاملا ضد آب داشته که در صورت شنای طولانی مدت نیز خیس نخواهد شد. 

هم چنین انگشتان اردک ها توسط پردهای گوشتی به هم چسبیده هستند که به شنا کردن آنها در آب کمک شایانی می کند، چنین ویژگی هایی سبب شده تا این پرنده بیشتر اوقات خود را در آب به دنبال غذا باشد و در عین حال از شنا کردن و آب تنی نیز لذت ببرند، اگر پرورش دهنده اردک باشید، حتما متوجه شده اید که جوجه های چند هفته ای اردک به صورت غریزی و ناخودآگاه به سمت ظروف آبخوری جذب شده و برای آب تنی بی قراری می کنند. 

باورها بر این است که اردک مالارد جد سایر نژادهای اردک باشد و جالب است بدانید که سابقه پرورش و نگهداری از اردک ها به 3000 سال قبل بر میگردد، زمانی که چینی ها برای اولین بار آنها را اهلی کرده و از تخم و گوشت آنها بهره می برده اند. 

اهمیت آشنایی با انواع نژادهای اردک 

آگاهی از نژادهای اردک  و شناخت هر کدام از آنها به شما در پرورش بهتر و یافتن پر فروش ترین و مناسب ترین اردک برای نگهداری و پرورش کمک خواهد کرد. هم چنین اگر پرورش دهنده خانگی یا صنعتی اردک باشید، با شناخت نژاد در حال پرورش خود، شرایط تغذیه و نگهداری بهتر آنها را یافته و به پرورش  بهتر آنها کمک خواهید کرد. کافیست نام نژاد اردک پرورشی خود را در اینترنت جستجو کنید تا با انبوهی از اطلاعات مفید جهت پرورش هرچه بهتر آنها مواجه شوید.

اردک ها دارای نژادهای مختلفی هستند که امکان معرفی همه آنها در این پست وجود ندارد، اما به مهم ترین، متداول ترین و رایج ترین گونه های اردک ها خواهیم پرداخت که امکان پرورش و نگهداری از آنها در خانه و سالن وجود دارد.

1- اردک آباکوت رنجر (Abacot Ranger)

این نژاد به داشتن سر و گردن قهوه ای و بدنی با پرهای سفید و خال هایی قهوه ای معروف است. آنها معمولا برای تولید گوشت و تخم پرورش داده می شوند.

آنها در سال بالغ بر 180 تخم تولید می کنند و در صورت پرورش به عنوان اردک گوشتی، تا سه کیلوگرم وزن گیری خواهند داشت. آموزش های لازم در مورد پرورش و تغذیه اردک ها را در نوشته نحوه تغذیه صحیح اردک ها بخوانید. 

2- اردک پکین آمریکایی (American Pekin)

این اردک منشا چینی دارد، در واقع از نوادگان اردک هایی است که در قرن نوزده به آمریکا آورده شده اند. جزو اردک های خانگی و اهلی محسوب شده و عموما برای تولید گوشت پرورش داده می شوند چون نسبت تبدیل بالایی دارند. 

آنها دارای پرهایی سفید در سراسر بدن خود هستند و نوک و پاهایی نارنجی رنگ دارند، در صورت تغذیه و پرورش مناسب در عرض 6 هفته به 3 الی 4 کیلو وزن می رسند. همچنین در سال 150 تخم می گذارند که از آن به عنوان تخم خوراکی می توان استفاده کرد. 

در صورتی که پرورش دهنده ای قصد تولید تخم نطفه دار از آنها را داشته باشد، باید به این نکته دقت کند که آنها مادران خوبی برای جوجه های خود نخواهند بود و الزاما باید از دستگاه جوجه کشی برای تبدیل تخم ها به جوجه و پرورش آنها استفاده کند. 

3- اردک آنکونا (Ancona duck)

این اردک به دلیل پرهای زیبا، سیاه و سفید و منحصر به فرد خود مورد توجه زیادی قرار گرفته، اما منشا پیدایش آن به درستی مشخص نیست، برخی آن را متعلق به آمریکا و برخی نیز متعلق به انگلستان می دانند. بر روی بدن این اردک ها الگوهای نامشخصی از رنگ های سفید، قهوه ای یا نقره ای با زمینه سفید را مشاهده خواهید کرد که سراسر بدن پرنده را پوشانده است. 

آنها وزن گیری متوسطی دارند که حدودا به 2 و نیم کیلوگرم خواهد رسید، اما میزان تخمگذاری بسیار بالایی داشته طوری که در هر سال حدود 250 الی 280 تخم می گذارد که در رنگ های کرمی ، آبی ، سفید، سبز، خالدار و حتی چند رنگ قابل مشاهده است. 

4- اردک آیلسبوری (Aylesbury duck)

این اردک دارای پرهایی کاملا سفید و براق در بدن خود می باشد و به دلیل وزن گیری بالای خود برای تولید گوشت پرورش داده می شود. این نژاد دارای نوکی صورتی و پاهایی نارنجی رنگ است و سینه ای بزرگ و غیر معمول دارد. 

با اینکه منشا دقیق این پرنده نامشخص است، اما با توجه به اینکه در قرن 18 در منطقه آیلسبوری و روستاهای اطراف پرورش داده می شد، به همین نام خوانده می شود. میزان تخم گذاری آنها به 180 تخم در سال می رسد و در عین حال از میزان وزن گیری بالایی نیز برخوردار هستند، طوری که اردک های نر پس از یک سال به حدود 5 کیلوگرم وزن و اردک های ماده نیز به حدود 3 کیلوگرم وزن خواهند رسید. 

5- اردک بالی (Bali duck)

این اردک که به نام های اردک تاجدار بالیایی و اردک تاجدار دونده نیز شناخته شده است، اردک هایی زینتی و نمایشی هستند، اما از میزان تخم گذاری و وزن گیری خوبی نیز برخوردارند. آنها شباهت زیادی به اردک های دونده هندی دارند، با این تفاوت که دارای تاجی کاکلی در سر خود هستند.

آنها قامتی بلند و کشیده داشته و تمایل به نگه داشتن بدن خود با زاویه ای 60 درجه دارند. آنها معمولا در یک دوره پرورشی سه الی چهار ماهه به میانگین وزنی 2 و نیم الی 3 کیلوگرم می رسند. هم چنین در سال بالغ بر 180 تخم می گذارند که آنها را از لحاظ تخم گذاری نیز به صرفه نموده است. 

6- اردک مسکویی (Muscovy duck)

این اردک که با نام اردک اسرائیلی نیز شناخته می شود، ذاتا متعلق به آمریکای شمالی است. این پرنده جزو اردک های سنگین وزن محسوب می شود و در سال حدود 160 تخم تولید میکند، اما بیشتر برای تولید گوشت پرورش داده می شود، این نژاد برخلاف سایر اردک ها تمایلی به شنا و آبتنی ندارد و غدد چربی کمتری در پوست خود دارد، بنابراین از گوشت ترد و کم چربی نسبت به سایر نژاد ها برخوردار است. 

اردک مسکویی نر پس از دوره پرورشی سه الی چهار ماهه به 7 کیلو وزن و اردک ماده نیز به 3 الی 4 کیلو وزن می تواند برسد. آنها دارای پرهایی سیاه و سفید در بدن خود هستند و مهم ترین مشخصه آنها وجود زائده گوشتی قرمز رنگ در اطراف چشمان، نوک و اطراف بینی می باشد. 

در مقاله جوجه کشی از اردک مسکویی به نحوه پرورش این پرنده پرداخته شده است.  

7- اردک کال (Call duck)

این نژاد برخلاف سایر نژادهای معرفی شده برای تولید گوشت و تخم کاربرد ندارد، بلکه جنبه نمایشی و زینتی دارد. جالب است بدانید که شکارچیان از این اردک در گذشته برای جذب اردک های وحشی و شکار آنها استفاده می کرد. علت نامگذاری کلمه کال بر روی این اردک به دلیل صدای بلند آن بر خلاف جثه کوچکش می باشد و با صدای بلند خود اردک های وحشی را جذب کرده و سیب شکار توسط شکارچیان می شد. 

اردک کال در سال حدود 50 الی 120 تخم می گذارد و حداکثر میزان وزنی که می تواند بگیرد حدود 700 گرم است و جزو اردک های بانتام محسوب می شود، دقت کنید که اگر قصد پرورش این اردک را دارید باید آن را از سایر اردک ها جدا کرده و از ظروف آبخوری و دانخوری کم ارتفاع تری برای تغذیه پرنده استفاده کنید.

8- اردک هندی شرقی سیاه (Black East Indian duck)

این اردک نیز به لحاظ سرگرمی و جنبه های زینتی پرورش داده می شود و جزو اردک های کوچک و بانتام شناخته شده است. آنها احتمالا از آمریکا نشات گرفته اند و حدود 900 گرم وزن می گیرند. پرهای مشکی براق متمایل به سبز و نوک زرد رنگ از مشخصه های این نژاد کوچک است. 

9- اردک سوئدی آبی (Swedish Blue duck)

این اردک در قرن نوزده در منطقه پومرانیای سوئد کشف شد و جزو اردک های سنگین وزن محسوب می شوند که برای تولید گوشت و بعضا نیز تولید گوشت پرورش داده می شود. اردک نر حدودا 3 و نیم کیلو و اردک ماده نیز حدود 3 کیلو وزن ، پس از چند ماه پرورش می تواند بگیرد. 

هم چنین میزان تخم گذاری آن در سال به 150 تخم نیز می رسد. آنها دارای ترکیبی از پرهای سیاه، آبی و قهوه ای در بدن خود هستند که رنگ ابی بدن آنها متمایل به خاکستری می باشد. 

10- اردک ارپینگتون (Buff Orpington Duck)

اردک های ارپینگتون به دلیل اینکه در رنگ بوف (قهوه ای روشن) مشاهده شده اند، به نام اردک بوف نیز شناخته می شوند. آنها متعلق به منطقه ارپینگتون انگلستان هستند و برای تولید گوشت و تخم پرورش داده می شوند.

میزان تخم گذاری آنها در سال به 200 تخم می رسد، هم چنین به صورت میانگین تا 3 کیلوگرم می توانند افزایش وزن داشته باشند. منقار و پاهایی زرد روشن دارند و در بدن آنها پرهایی قهوه ایی روشن با ترکیب نامنظمی از پرهای سفید قابل مشاهده است. 

11- اردک پکنی (pekin duck)

این اردک یکی از فراوان ترین نژادها در ایران است که برای تولید تخم و گوشت کاربرد دارد و حتما نمونه های مختلفی از آنها را در روستاها و شهرهای اطراف زندگی خود مشاهده کرده اید. آنها متعلق به چین هستند و در سال بالای 150 تخم تولید می کنند، میزان وزن گیری آنها به 4 کیلوگرم هم می رسد و جزو اردک های سنگین وزن محسوب می شوند. 

اکثر گوشت اردک تولید شده در بازار ایران و کشورهای همسایه مربوط به همین اردک است. دقت کنید که آنها پرهایی سفید و  نرمی دارند که استعداد بالایی در کثیف شدن و جذب گرد و  خاک  و گل دارد، بنابراین بهتر است اردک پکنی را در مکانی تمیز نگهداری کنید. 

12 – اردک مالارد (mallard duck)

این اردک در مناطق نیمه گرمسیری و معتدل آمریکایی ، آفریقای شمالی و اوراسیا رشد کرده است، اما به مرور زمان به کشورهای مختلفی همچون پرو ، برزیل ، شیلی ، نیوزلند، استرالیا، اروگوئه ، آرژانتین …. نیز راه یافت. 

اردک مالارد نر تفاوت زیادی در ظاهر خود با اردک ماده دارد که به راحتی قابل تشخیص است، البته به شرطی که سن بلوغ را گذرانده و اولین پر ریزی را داشته باشند. اردک نر دارای پرهایی سبز براق در سر و گردن خود بوده و در سایر قسمت های بدن و شکم او پرهای قهوه ای و سیاه مشاهده می شود. اما اردک های ماده دارای ترکیبی از پرهای قهوه ای خالدار در تمامی قسمت های بدن خود است. 

اردک مالارد جزو اردک های سنگین وزن محسوب می شود که تا 5 کیلوگرم نیز می تواند وزن بگیرد، بنابراین بهترین نژاد برای پرورش به عنوان اردک گوشتی می باشد اما این نکته را نیز در نظر بگیرید که سرعت رشد کمتری نسبت به سایر اردک ها دارد. 

آنها در سال بین 100 الی 150 تخم تولید می کنند که از آنها برای تولید جوجه اردک و یا مصرف خوراکی می توان استفاده کرد. 

سخن آخر 

در این نوشته به انواع نژادهای اردک پرداخته شد که به عنوان پرنده گوشتی و تخمگذار قابل پرورش هستند، حتمی آنها را به عنوان پرنده زینتی و خانگی نیز می تونید پرور دهید. دقت کیت جکه نژادهای ذکر ده در این مقاله تمام آنها را شامل نمی شود بلکه به مهم ترین و فراوان ترین نژاد ها پرداخت شد. هم چنین اگر قصد پرورش و نگهداری از اردک ها را دارید، حتما نوشته آموزش جامع پرورش اردک را بخوانید.