تفاوت نایلون و نایلکس و سلفون چیست ؟
حتما شما هم تا به حال اسم نایلون یا نایلکس به گوش‌تان خورده است. اما تفاوت این محصولات با سلفون‌های پلاستیکی چسبناک که به وسیله سلفون کش استفاده می‌شوند چیست؟ در واقع به نظر می‌رسد که همه این محصولات کاربردهای مشابهی داشته باشند؛ اما به هیچ وجه اینطور نیست! در واقع جنس و ترکیبات نایلون‌ها با سلفون تفاوت زیادی دارد. در ادامه با انواع این محصولات آشنا خواهیم شد.
جدول مقایسه نایلون، نایلکس و سلفون
| ویژگی | نایلون | نایلکس | سلفون |
| مشخصات | شفاف، قابل بازیافت | شفاف | مقاوم در برابر رطوبت |
| کاربرد | بسته بندی مواد غذایی، ساخت لوازم خانگی | بسته بندی محصولات صنعتی، ساخت وسایل پلاستیکی | بسته بندی محصولات بهداشتی و … |
| قیمت | ارزان | ارزان | متوسط |
| مزایای استفاده | ارزان، انعطاف پذیر | ارزان | انعطاف پذیر، مقاوم در برابر رطوبت |
| معایب استفاده | حساس به حرارت | حساس به حرارت | قیمت بالا |
نایلون
نایلون یک نوع ماده پلاستیکی است که از پلی اتیلن سبک تولید می‌شود. این ماده را از طریق فرآیند شیمیایی تبدیل اتیلن به پلیمر پلی آمید یا همان نایلون تهیه میکنند. این ماده پلاستیکی در بسیاری از صنایع و سازمان‌ها کاربرد دارد.
کاربرد نایلون
از نایلون معمولاً به عنوان یک پوشش برای بسته‌بندی مواد مختلف در صنعت استفاده میکنند. همچنین، به عنوان نایلون به عنوان یک الیاف مقاوم، در صنعت پوشاک و پروژه‌های ساختمانی هم کاربرد دارد. برخی از دیگر کاربردهای نایلون عبارتند از:
- بسته‌بندی مواد غذایی، میوه‌ها و سبزیجات
- تولید پوشاک مقاوم و ضد آب
- در صنعت خودروسازی برای ساخت روکش‌ها و اتصال سیم کشی‌ها
- در صنایع الکترونیکی
- کیسه‌های قابل حمل
نایلکس
نایلکس یکی از مواد پلاستیکی پلیمری است که عمدتاً از پلی اتیلن سنگین ساخته می‌شود. نخ‌های پلی اتیلن در کنار یکدیگر قرار می‌گیرند تا یک نایلکس را تشکیل دهند. از نایلکس به دلیل خواص فیزیکی و شیمیایی که دارد؛ در صنایع مختلفی استفاده میکنند.
همچنین این ماده ضخامت بیشتری نسبت به نایلون داشته و سطح آن مات است. در صورت فشردن نایلکس با دست، صدای خش خش و مچاله شدن خواهیم شنید.
کاربرد نایلکس
از نایلکس می‌توان به دلیل ضخامت بیشتر، برای محافظت از سطح مختلف یا حمل مواد غذایی استفاده کرد. در واقع نایلکس‌ها کاربردهای فراوانی دارند که از جمله مهم‌ترین آنها می‌توان به بسته بندی مواد غذایی یا جا به جایی خرید‌های فروشگاهی اشاره کرد. در ادامه تعدادی از کاربردهای مختلف نایلکس را نام برده‌ایم.
- بسته بندی محصولات غذایی
- حمل خرید‌های فروشگاه یا سوپر مارکت
- روکش گلخانه یا سقف
سلفون
ماده اولیه برای تولید سلفون برعکس نایلون و نایلکس در واقع سلولز است. سلفون اولین بار به عنوان یک ماده نازک و شفاف، پا به عرصه بازار محصولات یکبار مصرف گذاشت.
کاربرد سلفون
یکی از عمده‌ترین کاربردهای سلفون، استفاده از آن جهت بسته بندی مواد غذایی، میوه‌ها و سبزیجات است. در واقع با استفاده از دستگاه سلفون کش به سادگی می‌توان مواد غذایی را بسته بندی کرد، اما این محصول کاربردی علاوه بر بسته بندی مواد غذایی، موارد مصرفی دیگری هم دارد. از جمله کاربردهای دیگر سلفون می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- بسته بندی محصولات صنعتی
- بسته بندی تجهیزات پزشکی
- بسته بندی لوازم آرایشی
- بسته بندی هدیه
تفاوت سلفون با نایلون و نایلکس در چیست؟
همانطور که توضیح دادیم؛ یکی از مهم‌ترین تفاوت‌های سلفون با نایلون و نایلکس جنس یا ماده اولیه سازنده آن است. در واقع ماده اولیه سازنده سلفون سلولز بوده و به همین خاطر این محصول تفاوت‌های عمده‌ای با دو محصول دیگر یعنی نایلون و نایلکس دارد.
نایلون و نایلکس از جنس پلی اتیلن هستند و به همین خاطر خواص فیزیکی متفاوتی هم دارند. از جمله خواص فیزیکی سلفون می‌توان به چسبندگی و همچنین بافت نازک و شفاف آن اشاره کرد.
اما نایلون و نایلکس سطح مات‌تری دارند و همچنین هیچ کدام از آنها دارای خاصیت چسبندگی نیستند. به طور کلی، نایلون و نایلکس کاملا خشک و سفت بوده و به همین خاطر امکان استفاده از آنها به شیوه‌ای که از سلفون استفاده می‌کنیم وجود ندارد.
از چه افزودنی هایی در تولید نایلون و نایلکس استفاده می شود؟
همانطور که پیش از این هم اشاره کردیم؛ برای تولید نایلون و نایلکس از دو نوع پلیمر سبک و سنگین استفاده میکنند. در واقع پلی اتیلن‌های سنگین سازنده نایلکس با داشتن چگالی بالا فقط یک شاخه اصلی در فرمول مولکولی خود دارند و به همین خاطر قدرت یا نیروی بین مولکولی این پلیمرها بسیار بالا است.
همچنین این ترکیبات مقاومت کششی بیشتری نسبت به دیگر محصولات موجود در بازار دارند.اما پلی اتیلن‌های سبک یا همون مواد سازنده نایلون تفاوت‌های جزئی از نظر ساختاری با نایلکس دارند.
در واقع فرمول مولکولی پلی اتیلن‌های سبک دارای چندین شاخه است و به همین خاطر نایلون‌ها معمولاً مقاومت کششی کمتری دارند. همچنین برای آماده سازی پلی اتیلن و تولید نایلون یا نایلکس به آن موادی به نام مستربچ اضافه می‌شود.
مستربچ‌ها در واقع برخی از خواص طبیعی پلی اتیلن را تغییر می‌دهند. از جمله این خواص می‌توان به تغییر رنگ، بو و همچنین ضدعفونی کامل پلی اتیلن اشاره کرد.
نتیجه گیری
همانطور که در این نوشته از وبلاگ EIG دریافتیم؛ هر سه ماده سلفون، نایلون و نایلکس تفاوت‌های بسیار واضحی با یکدیگر دارند. در واقع این ترکیبات از نظر جنس، کاربرد و خواص فیزیکی با یکدیگر متفاوت هستند. از آنجایی که این ترکیبات تفاوت‌های عمده با یکدیگر دارند؛ کاربردهای آنها هم متفاوت است. به طور مثال سلفون به دلیل شفافیت بالا برای روکش کردن مواد غذایی و تشخیص آنها بسیار مناسب است؛ اما ممکن است از نایلکس و نایلون فقط برای جابجایی برخی از محصولات استفاده کنیم.
