بیماری کانیبالیسم (هم نوع خواری) در طیور چیست؟

بیماری کانیبالیسم ( هم نوع خواری ) چیست؟ 🐥

بیماری کانیبالیسم یا هم نوع خوری یکی از بیماری های شایع در بین پرندگان میباشد. که طبق اظهارات و بیانات پرورش دهندگان بیشتر در مرغداری ها بین پرندگان تخم گذار مثل مرغ و خروس روی میدهد. در این بیماری پرندگان به دلایل خاصی که در ادامه به آنها میپردازیم اقدام به خودخوری یا هم نوع خواری میپردازند. بیماری کانیبالیسم به عنوان یک بیماری واگیر دار (روحی) بوده که قبلا در بین انسان ها نیز صورت میگرفت.

بیماری کانیبالیسم زمانی شروع میشود که پرنده بیمار به دلیل شزایط از لحاظ فکری روانی شده و راهی برای تخلیه خود دارد. به همین دلیل مجبور به نوک زدن به پرنده کناری خود میکند تا عمل تخلیه روانی صورت گیرد. با این حال این بیماری در بین سالن های مرغداری نمایان میشود. زیرا به دلیل وجود تعداد زیاد مرغ و خروس این حالت روانی برای پرنده کناری نیز انتقال پیدا کرده و باعث میشود کل گله در یک محیط به بیماری کانیبالیسم مبتلا شوند. برای جلوگیری از بروز این بیماری در بین پرندگان با ما همراه باشید.

توجه : بیماری کانیبالیسم یک روزه به وجود نمی آید و اگر به صورت فوری اقدام به جلوگیری از آن شود هیچ خطری محیط نگهداری را تهدید و باعث ایجاد زیان های بزرگ نمیشود.

🐥🥇 کلیپ بیماری کانیبالیسم یا هم نوع خواری در طیور

عوامل موثر برای جلوگیری از بیماری کانیبالیسم

عوامل بسیار زیادی وجود دارد که باعث یک گله از پرنده به این بیماری مبتلا شود. بیماری کانیبالیسم به دلیل انتقال سریع باید به صورت فوری رفع و درمان شود. در غیر اینصورت این بیماری کل دام را فرا گرفته و باعث وارد شدن خسارت بسیار زیادی به سالن های مرغداری میشود. بیماری کانیبالیسم به هیچ عنوان قابل انتقال به انسان نبوده و و مانند سایر بیماری ها منشا ویروسی ندارد و از لحاظ روحی باعث انتقال به پرنده ها میشود. مهم ترین عواملی که باعث میشود این بیماری در پرندگان روی دهد به شکل زیر میباشد.

1. تغذیه نامناسب

یکی از مهمترین عاملی که باعث میشود تا بیماری کانیبالیسم غریبان گیر پرندگان شود گرسنه ماندن پرنده در طول یک روز میباشد. زیرا در این صورت پرنده اقدام به نزاع با پرنده دیگری شده و حالت روانی و خشم در او نمایان میشود. از سوی دیگر کمبود سدیم نیز میتواند عامل شیوع این حالت روانی در بین پرندگان شود. به همین دلیل برای جلوگیری از خودخوری یا هم نوع خواری حتما از سبزیجات برای تغذیه استفاده نمائید تا پرنده ها سرگرم تغذیه شده و از این حالت روانی یا کانیبالیسم جلوگیری شود. بهترین تغذیه استفاده از کلم میباشد.

2. فضا و محیط نامناسب

یکی از روش های جلوگیری از بیماری کانیبالیسم در پرندگان استفاده از محیط مناسب برای نگهداری آنها میباشد. سعی کنید ابتدا نور محیط را کم کرده و از چراغ یا نور قرمز استفاده کنید. خون به علت داشتن رنگ قرمز باعث میشود تا حالت روانی در پرنده دیگری به وجود آید. به همین دلیل اقدام به نوک زدن به محل زخم پرنده بیمار میکند در این صورت برای جلوگیری از این عامل استفاده از نور قرمز بهترین گزینه میباشد. تا پرنده سالم خون رو تشخیص نداده و اقدام به هم نوع خواری یا دگرخواری نکند. بهترین روش برای تامین نور قرمز استفاده از لامپ مادر مصنوعی میباشد.

یکی از عوامل دیگری که میتوان به عنوان یکی از عوامل دیگر بیماری کانیبالیسم دانست محیط کوچک با تعداد پرنده زیاد میباشد. به همین دلیل حتما محیط نگهداری را باز یا از محیط های آزاد استفاده کتید تا پرنده سرگرم خوردن علوفه و دان شود.

توجه : طول و زمان نوردهی هم میتواند باعث ایجاد بیماری کانیبالیسم شود. البته طول نوردهی قبل از بلوغ پرنده بسیار حساس بوده و بعد از بلوغ تاثیری بر ایجاد بیماری کانیبالیسم ندارد اما در نظر داشته باشید شدت نوردهی در تمامی سن تاثیرگذار میباشد و میتواند زمینه ایجاد بیماری کانیبالیسم را افزایش دهد.

3. دمای زیاد محیط

با توجه به اینکه دمای سالن های پرورش مرغ و خروس در فصل تابستان گرم هستند و در فصل زمستان به دلیل عدم مدیریت مناسب از گرمایش مناسبی برخوردار نیستند. این عامل باعث میشود بیماری کانیبالیسم در بین پرندگان روی دهد. به همین دلیل برای جلوگیری از این بیماری کنترل دمای مناسب میتواند یک روش پیشگیری متاسبی باشد.

4. تعداد نامناسب دانخوری و آبخوری در محیط

یکی از اصلی عامل بر شیوع بیماری کانیبالیسم نبود تعداد کافی دانخوری و آبخوری در سالن های پرورش مرغداری میباشد. در صورتی که محیط به صورت استاندارد به آبخوری یا دانخوری مجهز نباشد پرنده ها مجبور به ازدحام برای تغذیه میشوند. این روش باعث خشونت سایر پرندگان شده و یکی از عامل های تشدید بیماری کانیبالیسم میشود. برای جلوگیری حتما محیط را به دانخوری و آبخوری مطابق با تعداد پرنده ها تجهیز کرده و مقدار دان و آب را نیز افزایش دهید.

5. وجود پرنده مرده در محیط

یکی از غریزه های پرندگان نوک زدن به شی بی تحرک میباشد. به همین دلیل اگر در محیط نگهداری پرنده ها، پرنده ای تلف شود باید در کوتاه ترین زمان ممکن از محیط خارج شود در غیر اینصورت پرنده ها به پرنده مرده نوک زده و این کنجکاوی به سایر پرندگان نیز انتقال پیدا میکند و باعث شیوع بیماری روانی به نام کانیبالیسم یا هم نوع نوع خواری میشود.

6. ازدیاد یا ازدحام زیاد پرندگان در محیط

وجود تعداد زیاد پرنده در یک محیط در بین محیط های نگهداری پرندگان یا سالن های مرغداری یک روش اشتباه بوده و باعث میشود پرنده برای راحتی با پرنده دیگر درگیر شود. به همین بیماری هم نوع خواری یا کانیبالیسم در بین آنها به وجود آمده و باعث میشود کل محیط نگهداری پرنده دچار این حالت روانی شوند و اقدام به زخمی کردن و نوک زدن به هم دیگر نمایند. به همین دلیل محیط نگهداری باید به صورت استاندارد باشد و از ازدحام زیاد پرندگان به شدت جلوگیری بعمل آید.

7. درمان بیماری پرندگان

وجود انگل در بین پرندگان باعث نمایان شدن زخم یا پر ریزی در بین آنها میباشد. به همین دلیل وجود زخم یا خون در بدن پرندگان یک مشکل روانی در پرنده کناری به وجود آورده و باعث میشود پرنده به زخم نوک بزند در این صورت این حالت روانی به سایر پرندگان انتقال داده شده و زمنیه ایجاد بیماری کانیبالیسم یا هم نوع خواری در بین آنها شیوع پیدا میکند.

8. پرورش گونه های متفاوت از پرندگان در محیط

برخی از پرورش دهندگان اقدام به نگهداری از چند گونه یا نژاد از پرندگان در یک محیط میکنند. این عامل باعث میشود تا پرندگان نسبت به دیگر پرنده دچار کنجکاوی شده و حالت روانی یا پرخاشگری به او روی دهد. در اینم حالت بیماری کانیبالیسم در پرندگان مشاهده میشود. در نظر داشته باشید این بیماری به دو حالت مشاهده است در حالت اول پرنده اقدام به زخمی کردن خود میکند و حالت دوم پرنده های دیگر اقدام به زخمی کردن سایر پرندگان میکنند.

9. مجهز نبودن سالن نگهداری به تهویه مناسب

به دلیل رطوبت زیاد در مرغداری ها باید محیط به تهویه مناسب تجهیز شود. در این صورت به دلیل عدم وجود اکسیژن سالم پرندگان حالت تهاجمی نسبت به هم دیگر دارند. تجهیز کردن محیط به تهویه مناسب میتواند یک روش مناسب برای جلوگیری از شیوع این بیماری یا حالت روانی در بین پرندگان شود.

ویدئو نشانه های بیماری کانیبالیسم

برای مشاهده ویدئو در آپارات کلیک کنید.

4 نشانه زخم در بیماری کانیبالیسم  (هم نوع خواری)

پرنده ای که به بیماری کانیبالیسم مبتلا شده است در 4 حالت میتوان این پرنده را شناسایی کرد. بیماری کانیبالیسم میتواند در تمامی پرندگان اتفاق بیافتد به همین دلیل در ادامه به بررسی این حالات میپردازیم:

1. نوک زدن به مقعد و قسمت پشتی پرنده

تخم گذاری در بین پرندگان یک فرایند طبیعی بوده و در برخی و موقع در هنگام خروج تخم باعث ایجاد زخم در دیواره لوله خروج تخم میشود. به همین دلیل خون ریزی بسیار جزئی در این ناحیه به وجود می آید. با مشاهده خون توسط سایر پرندگان شرایط کانیبالیسم فراهم شده و کل گله را مبتلا میسازد.

2. نوک زدن به پاها

با توجه استاندارد نبود سالن های پرورش جوجه دانخوری ها با ارتفاع نامناسبی نصب میشود و باعث میشود تا دسترسی جوجه ها به دان به مشکل بخورد. به همین دلیل جوجه ها اقدام به نوک زدن به پای خود یا سایر پرندگان میشود. این عامل باعث ایجاد خون در ناحیه پا یا انگشتان جوجه شده و سایر جوجه ها را تحریک میکند و باعث میشود تا زمینه بیماری کانیبالیسم فراهم شود.

3. پَرخوری بخاطر وجود انگل

عدم رسیدگی به بهداشت محیط باعث میشود تا انگل در بین پر و بال هایب پرندگان رشد کند. وجود انگل باعث میشود تا بدنه پرنده خارش پیدا کند و به خاطر همین پرنده برای خلاص شدن از خارش بدن اقدام به کندن پر با نوک خود میکند که در برخی مواقع با خروج خون از آن ناحیه مواجه میشود. در این صورت سایر پرنده ها اقدام به زدن نوک به محل زخم میکنند تا زمینه ایجاد بیماری کانیبالیسم به وجود آید.

4. زخمی شدن سر یا سایر قسمت های بدن

درگیر شدن پرندگان برای تصاحب غذا در صورتی به وجود می آید که پرنده دچار کمبود دان و غذا شود به همین دلیل درگیری باعث میشود تا قسمت سر و تاج زخمی شود. نمایان شدن یک زخم برای ایجاد بیماری کانیبالیسم کافیست زیرا موجب تحریک سایر پرندگان میشود.

نتیجه نهایی

بیماری کانیبالیسم منشا ویروسی نداشته و از طریق عوامل روحی سایر پرندگان را مبتلا میکند. به همین دلیل جلوگیری از بیماری بسیار راحت بوده و نیازی به تزریق واکسن یا مصرف داروی خاصی ندارد. و در صورت مدیریت مناسب و استاندارد این بیماری قابل پیشگیری میباشد. در نظر داشته باشید بیماری کانیبالیسم فقط غریبانگیر مرغ و خروس نبوده و تمامی پرندگان را شامل میشود. پس برای جلوگیری از مبتلا شدن پرندگان به این بیماری مهم ترین راه پیشگیری مدیریت مناسب میباشد تا زمنیه این بیماری روحی در بین پرندگان فراهم نشود.