افزایش راندمان جوجه کشی در دوره هچر + ویدئو آموزشی

جوجه کشی از تخم نطفه دار فرآیند حساسی است که از دو دوره ستر و هچر تشکیل می شود. در هر یک از این دوره ها باید اقدامات و فاکتور های خاصی اعمال گردد تا بدین شکل فرایند جوجه کشی با موفقیت و راندمان بالا صورت بگیرد. دوره هچر یا همان 3 روز پایانی جوجه کشی را میتواند آخرین مرحله از کار در نظر گرفت که به نوعی تعیین کننده راندمان و درصد هرچ نیز می باشد. اگر تخم های که در دستگاه قرار داده اید سالم و دارای نطفه باشند می توانید با در نظر گرفتن فاکتور ها به راحتی بازده جوجه کشی را در دوره هچر تا حد قابل توجهی افزایش بدهید. با ما همراه باشید تا در ادامه این مقاله به بررسی نحوه افزایش راندمان در دوره هچر بپردازیم.

دوره هچر چیست؟

قبل از این که به بررسی عوامل افزایش راندمان به پردازیم، بهتری است با دوره هچر آشنا شوید. بعد از اتمام ستر وارد دوره هچر یا همان 3 روز آخر جوجه کشی می شویم. در این دوره بر خلاف ستر باید سیستم چرخش تخم ها به صورت کامل متوقف گردد چرا که جوجه به طور کامل تشکیل شده و چرخش می تواند باعث شکسته شدن گردن پرنده شده و در نهایت مرگ آن را به همراه داشته باشد. در این دوره باید دمای دستگاه را در حدود 0.5 درجه کاهش داده و رطوبت را 10 الی 15 درصد افزایش دهیم. 

ویدئو آموزش و روش های افزایش جوجه کشی در هچر

در دوره هچر باید چه اقداماتی در نظر گرفته شود؟

یکی از مهم ترین مواردی که در دوره هچر باید در نظر گرفته شود بالا بردن دمای محیط جوجه کشی است. در واقع بعد از اتمام ستر باید فرد شانه ها را از دستگاه خارج کرده و تخم های نطفه دار را در سبد هچ بچیند؛ از این رو عدم افزایش دمای محیط می تواند باعث شوک دمایی تخم ها شود. 

علاوه بر این در هنگام شما می توانید یک نطفه سنجی نیز بر روی تخم ها انجام دهید. برای این کار باید چراغ اتاق یا مکان مورد نظر را خاموش کرده و با استفاده از یک فلش لایت یا نطفه سنج تک تک تخم ها را مورد بررسی قرار دهید. در این حالت باید تخم های سیاه و دارای جنین را برای هچر و اتمام جوجه کشی در سبد گذاشته و به دستگاه منتقل کنید و تخم هایی که فاقد جنین بوده و تنها رگه هایی در آنها مشاهده می شود را دور بیندازید. توجه کنید که تخم های غیر نطفه دار را نباید در دستگاه قرار دهید چرا که دیگر به جوجه تبدیل نخواهند شد و تنها با انتشار برخی گاز های مضر، بر روی تخم های سالم نیز تاثیر منفی خواهند گذاشت.

هنگام که شانه را بعد از ستر از دستگاه خارج می کنید و یا وقتی که سبد را در دوره هچر به داخل دستگاه می گذارید باید نهایت دقت و نرمی را به خرج دهید تا تخم ها دچار تکان یا لرزش نشوند. لرزش تخم ها می تواند باعث پاره شدن بند شالاژ یا کیسه جنینی و یا کیسه هوا شود که در این حالت ارتباط بین جوجه و تخم به طور کامل قطع شده و در نهایت جوجه از بین می رود. 

اهمیت کربن دی اکسید در دوره هچر 

بسیاری از افرادی که در زمینه جوجه کشی فعال هستند، متاسفانه بر این باوراند که در دوره هچر باید میزان اکسیژن در داخل دستگاه تا جای ممکن بالا باشد و برعکس کربن دی اکسید نیز باید به حداقل میزان برسد. توجه داشته باشید که نباید در دوره هچر تمامی دریچه ها را برای تهویه و تامین اکسیژن باز کنید چرا که در این حالت کربن دی اکسید داخل دستگاه خالی می شود؛ در واقع حضور کربن دی اکسید به مقدار کافی در دستگاه به نوعی جوجه را به تقلا می اندازد تا پوسته تخم را بشکند و از تخم خارج شود از این رو نبود کربن دی اکسید می تواند خود یکی از اصلی ترین عوامل کاهش راندمان و افزایش میزان مرگ جوجه ها باشد. بهتر است که شما با توجه به ظرفیت دستگاه و ه تعداد تخم دریچه های تهویه را تنها یکم و یا نهایتاً تا نصف باز کنید.

پایان دوره هچر 

در پایان دوره هچر به تدریج تخم ها از شکافته و جوجه ها بیرون می آیند ولی ممکن است که این فرایند کمی طول بکشد؛ از این رو فرد نباید به صورت مکرر درب دستگاه را باز کرده و در جوجه ها را خارج کند. چرا که در این حالت دما و رطوبت داخل به راحتی از بین رفته و پوسته تخم هایی که نور شکسته نشده اند خشک می شوند و دیگر جوجه قادر به  شکستن آن از داخل نمی باشد و نهایتاً از بین می رود. برای خارج کردن جوجه های از داخل دستگاه می توانید زمان گرفته و هر 12 ساعت یک بار این کار را انجام دهید. اختصاص دادن این زمان باعث می شود که علاوه بر حفظ شرایط داخل، جوجه نیز زمان کافی را برای خشک شدن داشته باشد تا بعد از خروج از دستگاه در اثر سرما یا باد ملایم از بین نرود.

توجه کنید که جوجه های تازه به دنیا آمده در 24 ساعت اول زندگی خود به غذا و آب نیاز ندارند چرا که از زرده داخل تخم تغذیه کرده اند. 

چنانچه مشاهده کردید که جوجه با نوک خود کمی تخم را شکسته ولی هنوز سر و کاکل آن در داخل تخم است باید ابتدا دست های خود را با جرمی ساید ضد عفونی کنید و سپس قسمت های اطراف شکستگی را کمی گسترش دهید تا بدین ترتیب سر و گردن جوجه دیده شود. دقت کنید که نباید تخم را کامل بشکنید و باید اجازه دهید که جوجه خود این فرایند را تکمیل کند چرا که در غیر این صورت جوجه بعد از به دنیا آمدن در مدت کوتاهی می میرد.

سخن آخر 

نباید جوجه را بعد از به دنیا آمدن در مکانی قرار دهید که دستگاه جوجه کشی در آن قرار دارد چرا که به راحتی میکروب از طریق پرنده وارد دستگاه شده و به این شکل راندمان و درصد هچ را به شدت کاهش می دهد. از این رو بهتر است جوجه ها را به مکانی که بر پرورش در نظر گرفته و شده و ترجیحاً لامپ مادر مصنوعی دارد انتقال دهید. 

در این مقاله ما به بررسی نحوه افزایش راندمان در دوره هچر پرداختیم ولی باید توجه کنید که به جز دوره هچر خود دوره ستر و عوامل دیگری مانند کیفیت تخم و کیفیت گله مولد نیز رابطه مستقیمی با راندمان جوجه کشی دارد.